IBAN to międzynarodowy standard identyfikacji numerów rachunków bankowych. Skrót ten oznacza "International Bank Account Number". IBAN został wprowadzony w celu ułatwienia i usprawnienia transakcji finansowych zarówno w kraju, jak i za granicą. IBAN składa się z dwóch głównych części: kodu kraju oraz numeru rachunku bankowego. Pierwsze dwa znaki to kod kraju, który w Polsce jest zawsze "PL". Następnie w IBANie znajduje się dwuznakowy kod kontrolny, który jest generowany na podstawie numeru rachunku bankowego. Pozostała część IBANu to sam numer rachunku bankowego, który może zawierać cyfry oraz litery. Cały numer rachunku bankowego zawsze wynosi 26 znaków. Wprowadzenie IBANu ułatwiło przede wszystkim transakcje przez granice państwowe. Dzięki standardowym formacie IBANu, banki oraz inne instytucje finansowe mogą łatwo i precyzyjnie identyfikować numer rachunku bankowego każdego klienta. W rezultacie przelewy międzynarodowe są bardziej bezpieczne i efektywne. IBAN jest także przydatny podczas transakcji krajowych. Banki w Polsce, zgodnie z dyrektywą Unii Europejskiej, zaczęły wdrożenie IBANu w roku 2003. W związku z tym, niektóre krajowe płatności wymagają podania IBANu, nawet jeśli pieniądze są przesyłane w obrębie tego samego kraju. Warto pamiętać, że IBAN jest jedynie identyfikatorem rachunku bankowego i nie zawiera żadnych informacji na temat właściciela rachunku. Dlatego też przy przeprowadzaniu transakcji, zawsze ważne jest upewnienie się, że wprowadzony numer IBAN jest poprawny oraz zgodny z rzeczywistymi danymi właściciela rachunku. Wnioskując, IBAN to standaryzowany format identyfikacji numerów rachunków bankowych, który ułatwia i usprawnia przelewy międzynarodowe oraz niektóre transakcje krajowe. Dzięki IBANowi, banki mogą szybko i bezpiecznie odnaleźć i zidentyfikować rachunek bankowy każdego klienta.